गुरुपरंपरेचे अभंग
गुरुपरंपरेचे अभंग - १
सत्यगुरुराये कृपा मज केली |
परी नाही घडली सेवा काही || १ ||
सापडवीले वाटे जाता गंगास्नापणा |
मस्तकी तो जाणा ठेविला कर || २ ||
भोजना मागती तूप पावशेर |
पडिला विसर स्वप्नामाजी || ३ ||
काही काळे उपजला अंतराय |
म्हणोनिया काय त्वरा झाली || ४ ||
राघवचैतन्य केशवचैतन्य |
सांगितली खूण मालिकेची || ५ ||
बाबाजी आपुले सांगितले नाम |
मंत्र दिला राम कृष्ण हरी. || ६ ||
माघ शुद्ध दशमी पाहुनी गुरुवार |
केला अंगीकार तुका म्हणे || ७ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - २
माझिया मनीचा जाणोनिया भाव |
तो करी उपाव गुरुराव || १ ||
आवडीचा मंत्र सांगितला सोपा |
जेणे नोहे गुंफा कोठे काही || २ ||
जातीपुढे एक उतरले पार |
हा भवसागर साधुसंत || ३ ||
जाणत्या नेणत्या ज्या जैसी आवडी |
उतार सांगडी तापे पेठे || ४ ||
तुका म्हणे संती दावियेला तारू |
कृपेचा सागरु पांडुरंग || ५ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ३
घालुनिया भर राहिलो निश्चिती |
निरविले संती विठोबासी || १ ||
लावुनिया हात कुरवाळीला माथा |
सांगितली चिंता न करावी || २ ||
कटीकर समचरण साजिरे |
राहिला भीवरे तीरी उभा || ३ ||
खुंटले सायास आणिक या जीवा |
धरिले केशवा पाय तुझे || ४ ||
तुज वाटे आता ते करी अनंता |
तुका म्हणे संता लाज माझी || ५ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ४
माझ्या विठोबाचा कैसा प्रेमभाव |
आपणचि देव होय गुरु || १ ||
पढिये देहभाव पुरवी वासना |
अंती ते आपणापाशी न्यावे || २ ||
मागे पुढे उभा राहे सांभाळीत |
आलीय आघात निवाराया || ३ ||
योगक्षेम त्याचा जाणे जडभारी |
वाट दावी करी धरूनिया || ४ ||
तुका म्हणे नाही विश्वास ज्या मनी |
पाहावे पुराणी विचारूनि || ५ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ५
मुख्य महाविष्णू चैतन्याचे मूळ |
संप्रदाय फळ तेथुनिया || १ ||
हंसरूपे ब्रम्हा उपदेशी श्रहरी |
चतुःश्र्लोकी चारी भागवत || २ ||
ते गुज विधाता सांगे नारदासी |
नारदें व्यासासी उपदेशिले || ३ ||
राघव चैतन्य केले अनुष्ठान |
यासी द्वापायने कृपा केली || ४ ||
कृपा करुनि हस्ता ठेवियेला शिरी |
बोध तो अंतरी ठसावला || ५ ||
राघवा चरणी केशव शरण |
बाबाजींशी पूर्ण कृपा त्यांची || ६ ||
बाबाजीने स्वप्नी येऊन तुकयाला |
अनुग्रह दिधला निजप्रीती || ७ ||
जगद्गुरू तुका अवतार नामयाचा |
संप्रदाय सकळांचा तेथोनिया || ८ ||
निळा म्हणे मज उपदेश केला |
संप्रदाय दिधला सकळ जना || ९ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ६
संप्रदायाचे मूळ हंसरूपी ब्रम्हाशी |
ब्रम्हाने अत्रीशी अनुग्रहीले || १ ||
तोचि अनुग्रह दत्तात्रया लाभला |
पूर्णकृपे दिधला नारायणा || २ ||
नारायण कृपे लक्ष्मणाशी बोध |
कृपेचा तो लाभ बलभीमाशी || ३ ||
बालभिमाचा बोध झाला सखयानंदा |
संती परमानंदा प्राप्त झाली || ४ ||
शांतामाई कृपेने बंडोबा सद्गद |
केरोबा ब्रह्मपदी बैसविले || ५ ||
केरोबांनी हस्त मस्तदकी ठेवुनी |
श्रीपादा उन्मेनी साधियेली || ६ ||
श्रीपाद हा सूर्य रामदास प्रभा |
धोंडा तेथे उभा पायापाशी || ७ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ७
आदिनाथ उमा बीज प्रगटले |
मच्छिन्द्र लाधले सहज स्थिती || १ ||
तेचि प्रेममुद्रा गोरक्षा दिधली |
पूर्ण कृपा केली गहिनीनाथा || २ ||
वैराग्ये तापला सप्रेमे निवला |
ठेवा जो लाधला शांतीसुख || ३ ||
निर्द्वद्व निःशंक विचरता मही |
सुखानंद हृदयी स्थिरावला || ४ ||
विरक्तीचे पात्र अन्वयाचे मुख |
येऊनि सम्यक अनन्यता || ५ ||
निवृत्ती गहिनी कृपा केली पूर्ण |
कुल हे पावन कृष्णनामे || ६ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ८
आदिनाथ गुरु सकळ सिद्धांचा |
मच्छिन्द्र तयाचा मुख्य शिष्य || १ ||
मछिंद्राने बोध गोराक्षसी केला |
गोरक्ष वोळला गहिनीप्रती || २ ||
गहिनी प्रसादे निवृत्ती दातार |
ज्ञानदेवा सार चोजवीले || ३ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ९
अवघेचि त्रैलोक्य आनंदाचे आंता |
चरणी जगन्नाथा चित्त ठेले || १ ||
माय जगन्नाथ बाप जगन्नाथ |
अनाथांचा नाथ जनार्दन || २ ||
एका जनार्दनीं एकपणे उभा |
चैतन्याची शोभा शोभतसे || ३ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - १०
अवघाचि संसार सुखाचा करिन |
आनंदे भरीन तिन्ही लोक || १ ||
जाईन गे माये तया पंढरपुरा |
भेटण माहेरा आपुलिया || २ ||
सर्व सुकृताचे फळ मी लाहिन |
क्षем मी देईन पांडुरंगा || ३ ||
बापरखुमादेवी वरु विठ्ठलाची भेटी |
आपुल्या सवंसाठी करुनि ठेला || ४ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - ११
श्रीगुरु सारिखा असता पाठीराखा |
इतरांचा लेखा कोण करी || १ ||
राजयाची कांता काय भीक मागे |
मनाचिया जोगे सिद्धी पावे || २ ||
कल्पतरू तळवटी जो कोणी बैसला |
काय वाणी त्यानला सांगा जोजी || ३ ||
ज्ञानदेव म्हणे तरलो तरलो |
साच उद्धारलो गुरुकृपे || ४ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - १२
इवलेसे रोप लावियले द्वारी |
तयाचा वेलू गेला गगनावरी || १ ||
मोगरा फुलला मोगरा फुलला |
फुले वेचिताची बहरू काळियासी आला || २ ||
मनचिये मनी गुंफियेला शेला |
बापरखुमादेवी वरु विठ्ठलु अर्पिला || ३ ||
गुरुपरंपरेचे अभंग - १३
कृपाळू सज्जन तुम्ही संतजन |
एवढे कृपादान तुमचे मज || धृ ||
आठवण तुम्ही घ्यावी पांडुरंगा |
कीव माझी सांगा काकुळती || १ ||
अननाथ अपराधी पतित आगळा |
परी पायां वेगळा नका करू || २ ||
तुका म्हणे तुम्ही निरविल्यावरी |
मग मज हरी उपेक्षीना || ३ ||