संपूर्ण मंगलचरण पहिले
१
रुप पाहता लोचणी । सुख झाले वो साजणी ॥१॥
तो हा विठ्ठल बरवा । तो हा माधव बरवा॥२॥
बहुता सुकृताची जोडी । म्हणोनि विठ्ठली आवडी ॥३॥
सर्व सुखाचे आगर । बाप रखुमादेवीवर ॥४॥
२
राहो आता हेचि ध्यान । डोळां मन लंपट॥१॥
कोंडकोंडुनि धरीन जीवे । देहभावे पूजीन ॥२॥
होईल येणे कळसा आलें । स्थिरावलें अंतरीं ॥३॥
तुका म्हणे गोजिरिया । विठोबा पाया पडो द्या ॥४॥
३
वचन ऐका कमळापती । माझी रंकाची विनंती ॥१॥
कर जोडितों कथेकाळीं । आपण असावें जवळीं ॥२॥
घेई घेई माझी भाक । जरीं का मागेन आणिक ॥३॥
तुकयाबंधु म्हणे देवा । शब्द इतुकाची राखावा ॥४॥
४
तुज पाहता सामोरी । दृष्टी न फिरे माघारी ॥१॥
माझे चित्त तुझ्या पाया । मिठी पडली पंढरीराया ॥२॥
नव्हे सारिता निराळे । लवण मेळविता जळे ॥३॥
तुका म्हणे बळी । जीव दिला पायातळी ॥४॥
५
तुम्ही सनकादिक संत । म्हणविता कृपावंत ॥१॥
एवढा करा उपकार । देवा सांगा नमस्कार ॥२॥
माझी भाकावी करुणा । विनवा वैकुंठीचा राणा ॥३॥
तुका म्हणे मज आठवा । मुळ लवकरी पाठवा ॥४॥
६
आता तुम्ही कृपावंत । साधुसंत जिवलग ॥१॥
ते ते करा माझे । भार ओझे तुम्हांसी ॥२॥
वंचिले ते पायापाशी । नाही यासी वेगळे ॥३॥
तुका म्हणे सोडिल्या गांठी । दिली मिठी पायासी ॥४॥
७
लेकुराचे हित । वाहे माउलीचे चित्त ॥१॥
ऐसी कळवळ्याची जाती । करी लाभाविण प्रीति ॥२॥
पोटी भार वाहे । त्याचे सर्वस्वही साहे ॥३॥
तुका म्हणे माझे । तुम्हा संतावरी ओझे ॥४॥
८
करुनि उचित । प्रेम घाली हृदयांत ॥१॥
आलो दान मागायास । थोर करुनिया आस ॥२॥
चिंतन समयी । सेवा आपुलीच देई ॥३॥
तुकयाबंधु म्हणे भावा । मज निरवावे देवा ॥४॥
९
न करी उदास । माझी पुरवावी आस ॥१॥
ऐका ऐका नारायणा । माझी परिसा विज्ञापना ॥२॥
मायबाप बंधुजन । तूचि सोयरा सज्जन ॥३॥
तुका म्हणे तुजविरहित । कोण करील माझे हित ॥४॥
१०
गरुडाचे पायी । ठेवी वेळोवेळां डोई ॥१॥
वेगीं आणावा तो हरी । मज दीनाते उद्धरी ॥२॥
पाय लक्ष्मीच्या हाती । म्हणोंन येतो काकुलती ॥३॥
तुका म्हणे शेषा । जागे करा हृषीकेशा ॥४॥
११
येग येग विठाबाई । माझे पंढरींचे आई ॥१॥
भिमा आणि चंद्रभागा । तुझे चरणींची गंगा ॥२॥
इतुक्यांसहित त्वां बा यावें । माझे रंगणीं नाचावें ॥३॥
माझा रंग तुझे गुणीं । म्हणे नामयाची जनी ॥४॥