१० निवडक अभंग अर्थसहित
रंगा येईवो ये रंगा येईवो ये ।
विठाई किठाई माझे कृष्णाई कान्हाई ॥१॥
वैकुंठनिवासिनी वो जगत्रयजननी ।
तुझा वेधु ये मनीं वो ॥२॥
कटीं कर विराजित ।
मुगुटरत्नजडित ।
पीतांबरु कासिया ।
तैसा येई कां धावत ॥३॥
विश्वरुपविश्वंभरे ।
कमळनयनें कमळाकरे वो ।
तुझे ध्यान लागो
बापरखुमादेविवरे वो ॥४॥
कै वाहावें जीवन | क पलंगी शयन॥१॥
जैसी जैसी वेळ पडे | तैसे तैसे होणे घडे ॥२॥
कै भौज्य नानापरी | कै कोरड्या भाकरी ॥३॥
कै बसावे वहनीं | कै पायी अन्हवाणी ॥४॥
कै उत्तम प्रावर्णे | कै वसने ती जीर्णे ॥५॥
कै सकळ संपत्ती | कै भोगणे विपत्ती ॥६॥
कै सज्जनाशी संग | कै दुर्जनाशी योग ॥७॥
तूका म्हणे जाण । सुख दुःख ते समान ॥८॥
अभिनव सुख तरी या विचारे ।
विचारावे बरें संतजनीं ॥
रूपाच्या आठवे दोन्ही ही आपण ।
वियोगें तो क्षीण होत नाहीं ॥
पूजा तरि चित्तें कल्पावे ब्रम्हांड ।
आहाच तो खंड एकदेसी ॥
तुका म्हणे माझा अनुभव यापरि ।
डोई पायांवरी ठेवीतसें ॥
धन्य भावशीळ । ज्याचें हृदय निर्मळ ॥
प्रतिमेचे देव । का तेथें भाव ॥
विधिनिषेध नेणती । एक निष्ठा धरुनी चित्तीं ॥
तुका म्हणे तैसें देवा । होणे लागे त्यांच्या भावा ॥
राहो येंचि ठायीं । माझा भाव तुझे पायीं ॥
करीन नामाचे चिंतन । जाऊ नेदी कोठे मन ॥
देईन ये रसी । आता बुड़ी सर्वविशी ॥
तुका म्हणे देवा ॥ सांटी करोनियां जीवा ॥
नाशिवंत धन नाशिवंत मान । नाशिवंत जाण काया सर्व ॥१॥
नाशिवंत देह नाशिवंत संसार । नाशिवंत विचार न करती ॥२॥
नाशिवंत स्त्रीपुत्रादिक बाळें । नाशिवंत बळें गळां पडती ॥३॥
एका जनार्दनीं सर्व नाशिवंत । एकचि शाश्वत हरिनाम ॥४॥
वंचूनिया पिंड । भाता दान करी लंड ॥
जैसी याची चाली वरी । वैसा अंतरला दुरी ॥
मेल्या राखे दिस । जिवालेपण जाले ओसं ॥
तुका म्हणे देवा । लोभ न पुरेचि सेवा ॥
मुक्त कासया म्हणावे । बंधन ते नाही ठावे ॥
सुखे करितो कीर्तन । भय विसरले मन ॥
देखेजेणा नास । घालू कोणावरी कास ॥
तुका म्हणे साह्य । देव आहे मी तेसा आहे ॥
मागणें लें मार्गो देवा । वरं अक्तन्रे त्याची सेवा ॥
काय उणे लयापार्शी । रिधीसिद्धी ज्याच्या दासी ॥
के कायावाचामन । वरं देवा हें अर्पण ॥
तुका म्हणे विश्वंभर । ज्याच्यानें हें चराचर ॥
अर्भकाचे साठी । पंते हाती धरिली पाटी ॥
तैसे संत जगी । क्रिया करूनी दाविती अंगी ॥
बाळकाचे चाली । माता जाणुनि पाऊल घाली ॥
तुका म्हणे नाव । जनासाठी उदकी ठाव ॥