संतसज्जनांची संगत – एक आध्यात्मिक परिवर्तन | Association with Saints – A Journey of Spiritual Transformation

संताची संगत – शिष्य आणि चोर यांची कथा

एकदा एक माणूस एका संताकडे गेला आणि म्हणाला, “कृपया मला दीक्षा द्या आणि माझे रक्षण करा. पण माझ्या काही अटी आहेत – त्या पूर्ण करा, म्हणजे मी तुमचा शिष्य होईन. कृपा करून मला निराश करून परत पाठवू नका.”

संत त्या भक्ताच्या भावना ओळखून मंद स्मित करत म्हणाले, “ठीक आहे, तू तुझ्या अटी सांग.”

त्याने त्यांच्या पायांवर डोकं ठेवत म्हटलं, “माझी पहिली अट म्हणजे मी दारू सोडू शकत नाही. आणि तरीही मला भजन करायचं आहे.”

संत थोडं हसले आणि विचारलं, “आणखी काही?”

तो म्हणाला, “मला केसांचा एक तुकडाही ठेवायचा नाही. मी पूर्ण टकलाच राहणार.”

संत म्हणाले, “बस, एवढंच ना? काही हरकत नाही.”

त्यांनी त्याच्या कपाळावर तिलक लावला, गळ्यात कंठी घातली आणि कानात गुरुमंत्र दिला. शेवटी म्हणाले, “आजपासून तू वैष्णव जीवन जगायचं आहेस. व्यभिचार, असत्य आणि अनैतिकता टाळावी लागेल. दररोज किमान ४० मिनिटे हरिभजन करावं लागेल. आणि जेव्हा जेव्हा तू दारू पाशाला धरशील, त्याचे परिणाम माझ्यावर येतील.”

शिष्य थोडा गोंधळलेला, थोडा भारावलेला घरी गेला. तिलक आणि कंठीमुळे घरचे लोक त्याच्याकडे आदराने पाहू लागले. ज्या लोकांनी पूर्वी त्याच्याशी बोलणं टाळलं, तेही आता थांबून त्याचं ऐकू लागले.

त्या बदललेल्या वातावरणामुळे त्याला समाधान वाटू लागलं. पण मनाच्या एका कोपऱ्यात अजूनही दारूची ओढ होती. काही दिवस गेले. एक दिवस त्याने पुन्हा बाटली उघडली. पहिला घोट घ्यायच्या क्षणी त्याला गुरूंची आठवण झाली – “माझे पाप त्यांच्यावर जातील.” हे आठवताच तो पेला हातातून खाली पडला आणि तो साश्रू डोळ्यांनी रडू लागला.

दुसऱ्या दिवशी तो संतांकडे गेला. गुडघ्यावर बसून रडू लागला. संतांनी विचारले, “अरे, मी तुला कष्ट दिले का?”

तो म्हणाला, “नाही गुरूदेव. मी तुमचे जीवन संकटात टाकलं आहे. मी गुन्हा केला. तुम्ही माझे पाप स्वतःवर घेतले. मी त्यासाठी लायक नाही.”

संत मंद हसले. त्याच्या डोक्यावर हात ठेवत म्हणाले, “बाळा, हेच तर माझं कार्य आहे. पण आता तुझा मनोविकार संपत चाललाय – हेच माझं यश आहे.”

मित्रांनो, संत म्हणजे सुगंधी चंदनासारखे. त्यांच्या सहवासात स्वतःलाही आपोआप सुगंध येतो. जर तुम्हाला जीवनात संतांचा सहवास लाभला असेल तर तो योगायोग नव्हे, तो तुमच्या पुण्यकर्माचा परिणाम आहे.

त्यामुळे, शक्य तितका वेळ सद्गुरूंच्या चरणी राहा. त्यांचे विचार, त्यांची वाणी, त्यांचा सहवास – हेच तुम्हाला अंतर्बाह्य बदलून टाकतील. आयुष्य सुंदर करतील.